1. /
  2. Przekłady
  3. /
  4. Pieśń o żubrze, jego postaci, dzikości i o polowaniu na niego

Pieśń o żubrze, jego postaci, dzikości i o polowaniu na niego

Język oryginału-język docelowy: łaciński polski
Tłumacze: KASPROWICZ Jan

W wydaniu z 1994 tekst polski i łaciński.

W wydaniu z 2007 przekłady na polski, białoruski, angielski, litewski i rosyjski.

Fragmenty: „Kurier Warszawski” 1913 nr 313 s. 2-3, nr 314 s. 2, nr 315 s. 2-4, nr 316 s. 3-5; „Słowo Polskie” 1913 nr 530 s. 1-2, nr 532 s. 1-2, nr 534 s. 1-2, nr 536 s. 1-3; „Dzieła 1930” XX s. 83-108. Nadto: Polowanie. […]. (Wiersze 515-657). „Łowiec Polski” 1933 nr 25 s. 296-297; Dedykacja „Pieśni o żubrze”. „Myśl Narodowa” 1933 nr 10 s. 119-120; „Przegląd Klasyczny” 1935 nr 3 s. 163-168; Najstarsza poezja polsko-łacińska. (Do połowy XVI wieku). Opracował M. Plezia. Wrocław: Ossolineum 1952 s. 66-77. Biblioteka Narodowa, I, 141; Antologia poezji polsko-łacińskiej 1470-1543. Opracował A. Jelicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956 s. 139-146 i przedruk w wydaniu 2 Szczecin: Glob 1985; „Katolik” 1956 nr 8; Poeci polscy od średniowiecza do baroku. Opracowała K. Żukowska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977 s. 76-80.

Omówienia:

1. J. BIRKENMAJER: Pieśń o żubrze. „Kurier Poznański” 1927 nr 56.

2. J. STARNAWSKI: Jak poznawaliśmy kasprowiczowy przekład Hussowskiego poematu o żubrze? „Rocznik Przemyski” 2011 t. 47, z. 2 s. 3–10.